فوتبال، مهمترین و پرطرفدارترین ورزش روز دنیاست و امروزه کمتر شهر و روستایی پیدا میشود که در آن این ورزش دنبال نشود؛ حتی آنان که اهل بازی فوتبال نیستند، اهل تماشای آن هستند و مسابقات این رشته ورزشی را در قالب طرفداری از یک یا چند تیم دنبال میکنند.
جذابیت این رشته ورزشی به حدی است که کسانی که در آن به مراحل عالی میرسند، جزء سرمایهدارترین ورزشکاران میشوند و فوتبالیست حرفهای فقیری وجود ندارد. این ورزش علاوه بر تامین اقتصاد ورزشکاران حرفهای خود، شغلها و حرفههای جانبی زیادی را نیز ایجاد کرده و امروزه «اقتصاد فوتبال» مورد توجه کارشناسان است.
ورزشهای مختلفی در کشورهای دنیا ابداع شده و برخی از آنان مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و به ورزش جهانی تبدیل شده و برخی نیز به عنوان ورزش بومی یک قوم یا ملت شناخته میشوند. اما همه این ورزشها سیر طبیعی و مشخصی را طی کردهاند و هیچ ورزشی با این سرعت، در عرصه جهان مطرح نشده است.
از سوی دیگر باید دقت داشت که ابداع کننده فوتبال استعمار پیر، انگلیس است. همین موضوع کافی است که با دقت بیشتری انگیزه گسترش آن مورد بررسی قرار گیرد. هیچ کشوری در دنیا به اندازه انگلیس سابقه استعماری ندارد. چه رابطهای میان گسترش فوتبال و استعمار انگلیس وجود دارد؟ انگلیسی ها اگر به دنبال خیر رساندن به مردم جهان بودند، دست به غارت کشورها نمیزدند.
معتقدیم استعمار به کمک فوتبال به دنبال سرگرم کردن توده جامعه در راستای منافع خود بوده است. لذا میبینیم که امروز عده زیادی در دنیا سرگرم فوتبال هستند؛ هر روزه تعداد زیادی روزنامه ورزشی در دنیا با تیترهای فوتبالی فروخته میشود و جوانان زیادی برای تماشای مسابقات چشم به صفحه تلویزیون میدوزند. گاهی برای تماشای یک مسابقه فوتبال کشوری تعطیل میشود. این حجم از سرگرمکنندگی نشان دهنده، تخصص طراحان این ورزش و نگاه ژرف جامعه شناسانه و روانشناسانه در طراحی آن بوده است.
انگلیس از این ابداع به خواسته خود رسید؛ اما از سوی دیگر فوتبال نمونه شری شد که از دل آن خیر به وجود میآید؛ این ورزش برای سرگرمی مردم دنیا ابداع شد اما امروزه بسیاری را به خود مشغول کرده است و قطعا مشغول شدن به فوتبال بهتر از آلوده شدن به مواد افیونی و مشروبات الکلی است. از سوی دیگر این ورزش، فرصتهای شغلی زیادی را ایجاد کرده و در مواقعی سبب ایجاد حسن همگرایی و محور وحدت در میان توده عظیمی از مردم شده است. خیرات فوتبال در جهان کنونی آنقدر افزایش یافته که دیگر نمیتوان آن را یک ابداع تماما شروراتی دانست و میتوان حتی با رفع شذوذات و ناراستیهای آن و آموزش افراد، در راستای افزایش خیرات و کاستن از شرورات و شذوذات آن گام برداشت.